Św. Brat Albert - Adam Chmielowski
ADAM CHMIELOWSKI, późniejszy Brat Albert, urodził się 20 sierpnia 1845 roku w Igołomi koło Krakowa. Miał troje rodzeństwa. 25 sierpnia 1853 roku umiera mu ojciec, a w 6 lat później, 28 sierpnia 1859 roku matka. W roku 1855 Adam uczęszcza do szkoły kadetów w Petersburgu, a następnie do gimnazjum w Warszawie. W latach 1861 – 1863 studiuje w Instytucie Rolniczo-Leśnym w Puławach, gdzie zastaje go wybuch Powstania Styczniowego. Jako ochotnik przyłącza się do walki i w bitwie pod Mełchowem, 30 września 1863 roku zostaje ranny, skutkiem czego następuje amputacja lewej nogi poniżej kolana. Odtąd nosi protezę.
Po nieudanym powstaniu, w latach 1869 – 1874 studiuje w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium
i oddaje się twórczości malarskiej.
24 września 1880 roku wstępuje do zakonu oo. jezuitów w Starej Wsi, by uświęcić się i, jak pisze: „święte rzeczy malować”. Wkrótce jednak opuszcza nowicjat i wiąże się z tercjarstwem III Zakonu św. Franciszka z Asyżu. Apostołuje na Podolu.
W Krakowie styka się ze skrajną nędzą fizyczną i moralną i rozpoznaje swoje powołanie: oddanie się na służbę najbiedniejszym i opuszczonym nędzarzom. Dostrzega w nich cierpiące i znieważone oblicze Chrystusa ECCE HOMO, któremu pragnie służyć. Staje się jednym z nędzarzy. „Co im dam, jeśli nie siebie?” – pisze.
Za zgodą biskupa Albina Dunajewskiego, późniejszego kardynała, 25 sierpnia 1887 roku w kaplicy loretańskiej w kościele ojców kapucynów w Krakowie przyjmuje szary habit III Zakonu św. Franciszka i nowe imię: Brat Albert. Staje się ojcem, opiekunem i bratem najbiedniejszych. Dla nich zakłada przytuliska.
W dniu 25 sierpnia 1888 roku na ręce biskupa Albina Dunajewskiego składa śluby zakonne, dając początek Zgromadzeniu Braci Albertynów, a w trzy lata później,
15 stycznia 1891 roku zakłada Zgromadzenie Sióstr Albertynek.
Umiera w opinii świętości 25 grudnia w samo Boże Narodzenie w przytulisku dla bezdomnych w Krakowie przy ul. Krakowskiej 43.
22 czerwca 1983 roku Ojciec Święty Jan Paweł II dokonuje w Krakowie beatyfikacji Brata Alberta, a w 6 lat potem, 12 listopada 1989 roku w Rzymie kanonizacji, ogłaszając go Świętym Kościoła Powszechnego.
