Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili. (Mt 25, 40)
Przyjmij, służebnico Chrystusowa, welon twojej profesji, po którym wszyscy poznają, że należysz w pełni do Jezusa Chrystusa i oddana jesteś służbie Kościoła. (z obrzędu profesji)
Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. (J 15, 5)
Przeto czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek innego czynicie, wszystko na chwałę Bożą czyńcie... (1 Kor 10, 31)
Im więcej kto opuszczony, z tym większą miłością służyć mu trzeba, bo samego Pana Jezusa zbolałego w osobie tego ubogiego ratujemy. (św. Brat Albert)
Wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci. (Flp 3, 8)
Kto poda kubek świeżej wody do picia jednemu z tych najmniejszych, dlatego że jest uczniem, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody. (Mt 10, 42)
A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco...» (Mk 6, 31)
Pragnienie „wywdzięczenia się” Synowi Bożemu, który przyjął mękę z miłości do człowieka, zaprowadziło św. Brata Alberta do ludzi najuboższych i najbardziej opuszczonych. Rozpoznał w nich bowiem godność synów Bożych i „najmniejszych” braci Chrystusa. (z Konstytucji)
Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, wszystkiego użyczy im Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich. (Mt 18, 20)
Juniorat ma pomóc w pogłębieniu świadomości własnej tożsamości jako osoby konsekrowanej Bogu przez profesję rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Ma również przygotować do złożenia ślubów wieczystych i pełnego włączenia się w życie i posłannictwo Zgromadzenia.
